Θυμάμαι εκείνο το χειμωνιάτικο βράδυ σαν να ήταν πριν δύο λεπτά. Είχα χτυπήσει την πόρτα και μου άνοιξες λίγο αγχωμένος. Ένιωθα κάπως άβολα και 'γω , γι'αυτό είπα να δώσω μια παράσταση και να ερμηνεύσω την "άνετη" . Ένας ρόλος που ταιριάζει απόλυτα στους ανασφαλείς ανθρώπους. Δε μου άρεσες υπερβολικά αλλά το τζιν τόνικ , σε έκανε πρίγκηπα και εμένα καταπληκτική ερμηνεύτρια στα σανίδια της γοητείας και της έπαρσης. Όταν έσκυψες και με φίλησες ,ήδη ήμουν ερωτευμένη μαζί σου και μόνο πυγολαμπίδες, φωτισμένες από το στιλβωτικό χρώμα του πόθου, έπλεκαν γύρω από το κρανίο σου το στεφάνι. Έτσι θα σε έβλεπα από δω και στο εξής : τυφλωμένη.
Δοκιμάζοντας από το μέλι κατάλαβα πως με πιάνει γρήγορα πονοκέφαλος.
Όταν εθίστηκα στον πονοκέφαλο δε μπορούσα να θυμηθώ πως είναι να μην πονάω. Από εκείνο το χειμώνα πέρασα κάθε εποχή και κάθε μέρα ξεχωριστά με τα στόρια κατεβασμένα , μη μπει άλλο φως και κάνει τα πράγματα χειρότερα ή καλύτερα...
Το μωρό που θήλασα έβγαλε φτερά και έγινε τοξότης. Πολλές φορές παλεύοντας μαζί μου, με νίκησε. Κάποιες άλλες νύχτες, ερχόταν κρυφά στον ύπνο μου σαν ίσκιος και μου άδειαζε την ψυχή. Χρησιμοποιούσε όλα μου τα όνειρα και όλες μου τις προσδοκίες για να φορτίζει τα τόξα του και να παίζει κυνηγητό με αυτούς που αγαπούσαν λίγο ή καθόλου. Ίσως να ήξερε καλύτερα από εμένα αν το σημαντικό είναι το ίδιο το συναίσθημα και όχι η έντασή του. Ίσως όμως και να μην είχε σημασία, να ήταν απλά ένα παιχνίδι σαν όλα τα άλλα.
Όταν μου άνοιξες την πόρτα και μου έκλεισες τα μάτια είχα γίνει ο Κέρβερος της προσωπικής μου κόλασης. Την προστάτευα ουρλιάζοντας κάτω από τα γεμάτα φεγγάρια.. Αυτή η κόλαση είναι μόνο δική μου και δε μου θα την πάρει κανείς! Θα την φυλάω γιατί την αγαπώ ,όσο ποτέ μου δεν αγάπησα το φως και τα χρώματά του στα σεντόνια της θάλασσας. Την αγαπώ γιατί είναι η κόλαση που εσύ μου χάρισες σε κάθε εποχή. Σε κάθε ζωή και σε κάθε θάνατο.
Στο σύντομο ταξίδι μου στον παράδεισο το μωρό που θήλασα δεν με αναγνώρισε. Ούτε εσένα. Δεν είχε παίξει μαζί σου ποτέ Ούτε μια φορά, έτσι για το παιχνίδι....Δεν έχω νέα σου πια. μα ορκίζομαι φυλάω καλά την κόλαση που μου χάρισες.
